فرهنگ مالیاتی ،مجموعه‌ای از طرز تلقی، بینش ،برداشت ،ارزش های اجتماعی و عکس‌العمل و میزان آگاهی مردم از مالیات و قوانین ،شیوه دریافت و هزینه کرد آن می باشد .هرچقدر فرهنگ مالیاتی جایگاه مناسبی در بین مردم داشته باشد و قوانین و سیستم های مالیاتی کارا باشند ،انگیزه مشارکت در پرداخت مالیات و افزودن بر درآمدهای مالیاتی تقویت خواهد شد .درآمدهای مالیاتی بخش اعظم کشورهای توسعه یافته را تشکیل می دهد. در برخی کشورها درآمدهای مالیاتی ۴۹ تا ۵۵ درصد تولید ناخالص ملی است در حالی که در ایران حداکثر ۷ درصد است.این در حالی است که بر اساس اعلام آمارهای اقتصادی ارائه شده از سوی مراکز و نهادهای جهانی از جمله بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، می‌توان چنین گفت که بیش از ۸۵ درصد درآمدهای اکثرکشورهای دنیا به غیر از چند کشور نفت خیز منطقه خاورمیانه، حتی آمریکا،روسیه وبلژیک هم که نفت دارند، از طریق مالیات تامین می‌شود. بی تردید با تقویت فرهنگ مالیاتی و جلوگیری از فرار مالیاتی تحقق درآمد مالیاتی در کوتاه مدت دست یافتنی خواهد بود.
بخش عمده ای از منابع دولت، از طریق اخذ مالیات تأمین می گردد، ضمن اینکه سهم مالیات از کل درآمدهای عمومی در میان کشورها، متفاوت بوده و تعیین میزان آن ارتباط مستقیمی با سطح توسعه و ساختار فرهنگی و اقتصادی آنها دارد. گسترش تعهدات دولت در عرصه های اقتصادی و اجتماعی، هزینه های دولت را با روندی افزایشی مواجه ساخته است و تامین چنین هزینه هایی منابع درآمدی مطمئن را می طلبد. یکی از مهمترین و اصولی ترین راه های تحقق اهداف درآمدی دولت تلاش در جهت افزایش تمکین مالیاتی است.تمکین مالیاتی به معنی پایبندی داوطلبانه به متن و روح قانون می باشد. تمکین کامل مالیاتی از جمله اهداف مهمی است که تمامی سیستم های مالیاتی در راستای دستیابی به آن هستند و در واقع می توان گفت که درجه تمکین مالیاتی در هر کشوری معیار سنجش کارایی سیستم مالیاتی آن کشور است.
در کشورهای مختلف ثابت شده است که هرگاه پرداخت مالیات توجیه اجتماعی خود را از دست دهد، عدم تمکین، پذیرش عام می یابد و به مثابه یک هنجار اجتماعی فراگیر در مناسبات میان نهادهای رسمی و غیر رسمی جامعه جایگزین تمکین مالیاتی می شود.بررسی این عوامل نشان می دهد که حل مشکل تمکین مالیاتی تنها با اعمال اجبار و وضع قوانین و مقررات قابل حل نیست، بررسی‌ها نشان می‌دهد که پایین بودن نرخ تمکین مالیاتی، بالا بودن تعداد بخشنامه های صادره، ترکیب نامناسب درآمدهای مالیاتی و غیره، از نشانه‌های اولیه و بدیهی پیچیده بودن سیستم مالیاتی در کشورهای در حال توسعه بوده و لذا در نظام مالیاتی می بایست تمهیداتی در خصوص تسهیل در فرآیند اخذ مالیات، شفافیت همه جانبه قوانین و مقررات مالیاتی و استقرار سیستم‌های متمرکز مالیاتی که نهایتا منجر به اجتناب از صدور و ابلاغ مکرر بخشنامه‌های تکمیلی می‌گردد صورت پذیرد.
به همین منظور در سالهای اخیر سازمان امور مالیاتی سعی نموده که این کار را با فرهنگ سازی مالیاتی، تصویب قوانین مرتبط در مجلس و همچنین راه اندازی طرح جامع مالیاتی با دقت و سرعت قابل قبولی به پیش ببرد. ثمره این کار را باید در این دید که مالیات بعنوان ابزاری که نقش بارز توزیع منابع را در بین مردم دارد با افزایش پایه های مالیاتی و افزایش وصولی خود به بخش بیبشتری از مردم خدمات رسانی کند اما با این حال برای اینکه مالیات بتواند نقش بازتوزیع خود را بر کل جامعه بگستراند نیاز به این است که مودیان مالیاتی هر چه بیشتر خود ایفای نقش کنند و با تمکین به موقع خود به دولت کمک کنند تا رفاه اجتماعی را برای آحاد ملت به ارمغان آورد.
