درآمدهای مالیاتی قابل قبول ترین و مناسب ترین منبع درآمدی از نظر اقتصادی است. به گونه ای که در بسیاری از کشورها درآمدهای مالیاتی در مقایسه با سایر منابع مهم درآمدی از اهمیت بیشتری برخوردار است. همچنین مالیات در جهت اجرای سیاست های اقتصادی اعم از توزیعی، مالی و حتی هدایت اقتصاد در مسیر اهداف کلان اقتصادی مانند تثبیت اقتصادی، ایجاد اشتغال، رشد اقتصادی و بهبود رفاه اجتماعی ابزاری کارآمد به شمار می آید. به عبارت دیگر، مقایسه این منبع مهم با سایر منابع، حاکی از آن است که هر چه سهم مالیاتها در تأمین مخارج دولت بیشتر باشد، آثار نامطلوب اقتصادی به میزان قابل توجهی کمتر خواهد بود. به همین دلیل در کشورهای پیشرفته بر خلاف کشورهای در حال توسعه، مالیات ها در تأمین مخارج دولت نقش بسیار به سزایی دارند و به طور تقریبی قسمت عمده مخارج دولت از این طریق تأمین می گردد. علاوه بر تأمین مالی، دولت در جهت نیل به اهداف سه گانه خود یعنی تخصیص منابع، توزیع درآمد و ثبات اقتصادی می تواند از اهرم مالیات استفاده نماید .
در تمامی کشورها بخش عمد ه ای از منابع درآمدی دولت از طریق اخذ مالیات تأمین می شود.البته سهم مالیات از کل درآمدهای عمومی در میان کشورها متفاوت بوده و میزان آن بستگی به سطح توسعه و ساختار اقتصادی آنها دارد. اگر چه فرار مالیاتی حتی در کشورهای دارای یک نظام مالیاتی به طور کامل توسعه یافته نیز مشاهده می شود، ولی این مسئله برای کشورهای در حال گذارو آن دسته از کشورهایی که از نظام های قدیمی جمع آوری مالیات استفاده می کنند، بحرانی تر است. به هر گونه تلاش قانونی یا غیرقانونی یک کسب‌وکاربا هدف خودداری از پرداخت مالیات قانونی یا کمتر پرداخت نمودن آن، به هر شیوه که انجام شود، فرار مالیاتی می‌گویند. فرار مالیاتی یک اصطلاح رایج در رابطه با کارهایی است که برای عدم پرداخت بدهی مالیاتی در نظر گرفته می‌شود و به این معنی است که مودی کمتر از میزانی که قانونا موظف است پرداخت کند.
فرار‌های مالیاتی صرفا به ایران معطوف نمی‌شود و تقریبا در تمامی کشورهای جهان، کما بیش وجود دارد، اما نقطه تفاوت این پدیده در کشورهای توسعه یافته جهان در مقایسه با فرار‌های مالیاتی در ایران به این امر باز می‌گردد که در کشورهای پیشرفته این تخلف، از حیث فرهنگی و اجتماعی نیز امری قبیح و ناپسند تلقی می‌شود. تفاوت دیگر را باید در این امر دید که در جوامع توسعه یافته فرار‌های مالیاتی به سختی هر چه بیشتری انجام می‌پذیرد و اساسا شفافیت اقتصادی بستر بروز چنین نارسایی‌ها را محدودتر می‌سازد. پس از اصلاحیه قانون مالیات های مستقیم در سال 94، برای نخستین بار مقررات و بستر‌های حقوقی مجازات مجرمان مربوطه در این حوزه، تدوین و تمامی ساز و کار‌ها برای راهکارهای قضایی و کیفری در اصلاحیه مذکور منظور شد.
دیدگاه واقع بینانه در مورد فرار مالیاتی این است که این پدیده ضد اجتماعی همیشه وجود خواهد داشت تا جایی که مالیات وجود دارد تلاش برای فرار از آن نیز وجود دارد. مساله مهم کاهش زمینه ها و عوامل آن و مسدود کردن روشهای آن است، مساله مهمی که مجموعه وسیعی از فعالیت ها و همکاری های بخش های گوناگون جامعه را می‌طلبد